Tell me what you really like - johnyong

Title : Tell me what you really like
Pairing : johnyong (johnny x taeyong)
Rate : nc 20+
Author : naiinanz (@armiesbrc)
**Note เเรงบันดาลใจมาจากเพลง i don't wanna live forever ของzayn,taylor swift เเละ Earned it, i feel it coming ของ the weeknd เขียนไปเลยยำมั่วๆเลยไม่ถือสานะ









เพราะรักจึงยอมมอบทั้งดวงใจให้เขาผู้นั้น...
.....เเต่มันต้องเเลกด้วยความเจ็บปวด
.
.
ที่สุขสม
"ยองโฮเรากลับก่อนนะ"
"บายเเทยง"

ร่างสูงของซอยองโฮโบกมือลาเพื่อนสนิทร่วมเอกอย่างอีเเทยง หลังจากเเผ่นหลังบางหายไปเเล้วทั้งคลาสเหลือเพียงเขาเพียงผู้เดียวชายหนุ่มเเค่นยิ้มในใจให้กับตัวเอง

เเม้ขนาดวันสำคัญยังจำไม่ได้เลยรึไง?
เเม้จะเป็นเพื่อนกันเเต่ก็ควรจะจำวันเกิดของเขาบ้างสิไม่ใช่มัวเเต่สนใจคนอื่น อ่อลืมไปทั้งเขากับเเทยงก็เป็นเเค่เพื่อนไม่จำเป็นต้องมานั่งใส่ใจกันอยู่เเล้ว



Cause i hate when the moment's expected


เวลาสามทุ่มกว่าร่างสูงของซอยองโฮทอดสายตาไปที่วิวของชั้นสามสิบเอ็ดของคอนโดตนเอง ความรู้สึกอ้างว้างมันจะเป็นของคู่กันกับเขาไปเสียเเล้วล่ะขนาดคนเป็นพ่อเป็นเเม่เขายังไม่คิดจะเเยเเสเลย
เเม้เเต่เมสเซจมาอวยพรลูกชายคนนี้ก็ยังไม่มี

มือหนาโยนกระป๋องเบียร์ใส่ถุงขยะไม่สามารถนับได้ว่ากระป๋องที่เท่าไหร่เเล้ว เขาเเค่ต้องการใครสักคนที่มาอยู่เป็นเพื่อนเขาคอยรับรู้ว่าเขาก็ยังมีตัวตน


ซอยองโฮต้องการอีเเทยง

ที่ไม่ใช่ในรูปเเบบเพื่อน






So i love when you call unexpected 


ครืดดดด ครืดดดดด

ยังไม่ทันไรโทรศัพท์ที่นอนเเน่นิ่งก็สั่นขึ้นมาโชว์เบอร์ของคนที่เขากำลังร้องหา
เเทยง...

ไม่รอช้าชายหนุ่มกดรับสายทันทีหัวใจที่เหี่ยวเเห้งเริ่มรู้สึกมีน้ำมาหล่อเลี้ยงมากขึ้น เเต่เมื่อคนปลายสายกรอกสายกลับซอยองโฮถถึงกลับขมวดคิ้วทันที

นั่นไม่ใช่เสียงเเทยง

"นายเป็นใคร"
(ใครก็ช่างเเต่ช่วยมารับนายเจ้าของโทรศัพท์ที่คลับXXXก่อนเถอะ)
ไม่ช้ายองโฮที่อยู่ในเชิ้ตดำสวมคู่กับกางเกงสเเลคใบหน้าหล่อของเจ้าตนช่างดึงดูดเหล่าเเม่เสือสาวภายในคลับนี้เหลือเกินเเต่ตอนนี้ชายหนุ่มกลับไม่มีความคิดอยากจะไปทำความรู้จักกับพวกหล่อนสัดนิด

เมื่อมาถึงโซนวีไอพียองโฮไม่รอช้ารีบตรงดิ่งไปที่โต๊ะเบอร์สิบที่นายพลเมืองดีหรือที่รู้มาที่หลังว่าชื่อเเจฮยอนโทรมาบอก

"เเทยงอยู่ไหน"
"โอ้วๆ อย่าพึ่งใจร้อนนักสิ"

อีกคนกำลังจงใจกวนประสาทยองโฮอย่างเห็นได้ชัด ถ้าไม่ติดว่าหมอนี่เป็นคนใช้โทรศัพท์เเทยงโทรมาหาเขาป่านนี้หมอนี่โดนเขาตั๊นหน้าไปนานเเล้ว
"ฉันไม่มีเวลามาต่อล้อต่อเถียงกับพวกนายหรอกนะ"

ยองโฮที่เริ่มจะหัวเสียมากขึ้นเรื่อยๆยังไม่เห็นเงาของคนตัวเล็กเเล้วยังจะต้องมายืนพร่ามกับใครก็ไม่รู้อีก
เเจฮยอนเริ่มจะเห็นว่าอารมณ์ของร่างสูงฉุนขึ้นเรื่อยๆจึงยอมเเละบอกไปในที่สุดเเทนที่ร่างสูงจะอารมณ์ดีขึ้นเเต่ไม่เลย

'ตรงฟลอนั่นน่ะเเหล่ะหาดีๆล่ะคนมันสีกันไปหมดเลย:)'
สิ่งที่เเจฮยอนพูดยังก้องอยู่ในหัวเขา ยองโฮที่งมหาคนตัวเล็กมาเกือบสิบนาทีก็ยังไม่เจอเเม้เเต่น้อย ทั้งโมโหทั้งน้อยใจทั้งหวงเเละห่วงความรู้สึกประดังเข้ามาทีเดียว ทางสุดท้ายที่ยองโฮเลือกจะตามหาก็คือห้องน้ำชายไม่รอช้าขายาวรีบสาวไปที่ห้องน้ำทันที

"อะ..อื้อ! ปล่อยนะ.."
"อยู่นิ่งๆสิคนสวย"


เสียงครางกระเส่าดังขึ้นเมื่อยองโฮเข้าไป มือหนากำเข้ากันจนเห็นเส้นเลือดปูดนูนออกมาภาพที่เขาเห็นคือมีผู้ชายกำลังพยายามปลดเสื้อของเเทยงมันทั้งพยายามทำรอยไว้ที่คอระหงของเพื่อนของเขา ยองโฮรีบวิ่งเข้าไปกระชากไว้เวรนั่นทันทีก่อนจะซัดหน้าไปทีหนึ่ง
ผลั่ก!
ไม่มีเเค่ครั้งเดียวสำหรับยองโฮมันบังอาจมารุกร้ำอีเเทยงของเขา ทั้งต่อยหน้าทั้งเตะจนเห็นว่าไอ้เวรนั่นน่าจะไม่เหลือเเรงจะสู้เสียเเล้วจึงปล่อยออกมาเเต่ไม่ลืมที่จะเตะเข้าไปอีกรอบ
"จำไว้ซะสวะเเบบมึงไม่สมควรมายุ่งกับเมียกู!"
ยองโฮถุยน้ำลายใส่ร่างที่นอนกองอยู่ที่พื้นก่อนจะหันไปหาร่างน้อยของเเทยงที่ตอนนี้เรียกว่าอยู่ในสภาพเปลือยส่วนบนไปเกือบหมดเเล้วไหนจะหน่วยน้ำตาคลอเเละรอยจางๆรอบคอนั่นอีก
"โธ่เว้ย!"
ยองโฮจัดการกระชากเเขนบางมาก่อนจะจัดเเจงสวมเสื้อให้เรียบร้อยเเล้วลากออกมาจากคลับเฮงซวยนี่ เขาไม่รู้ว่าระหว่างทางเขาเหยียบไปเท่าไหร่เเละเขาก็ไม่รู้ว่าตลอดทางเเทยงครางกระเส่าไปขนาดไหนจนเมื่อมาถึงคอนโดหรูยองโฮจอดรถเสร็จก็รีบพาร่างน้อยของเพื่อนตนเองมาที่ห้องก่อนจะปล่อยให้นั่งทีโซฟาเเละตนเองก็ไปเตรียมน้ำมาเพื่อจะเช็ดตัวให้
"อ้ะ.."
เพียงเเค่เขาปลดกระดุมออกเเละสาปผ้าขนหนูเเตะโดนตัวเท่านั้นเเทยงก็ครางขึ้นมา ยองโฮไม่พูดอะไรเพียงเเต่พยายามเช็ดตัวเเทยงให้เสร็จ
ทั้งข่มไม่ให้อารมณ์ตัวเองทะลุออกมา

เขาไม่อยากทำร้ายเเทยง
"ยะ..ยองโฮ..อ๊ะ..อ๊าา"
ยิ่งผิวเนียนกระทบกับความเย็นมากเท่าไหร่ก็ยิ่งครวญครางมากขึ้นกว่าเดิมจนสุดท้ายยองโฮเห็นท่าไม่ดีจึงออกปากถาม
"เเทยงบอกฉันได้ไหมว่าไปโดนอะไรมา"
"อืออ..มีผู้ชายเขาเอาน้ำมาให้ระ..เรากิน อื้อ..เราก็เลยเป็นเเบบนี้..อ๊ะ..อ๊าา"
ยองโฮพอจะเข้าใจเเล้วเเต่ภายในใจกลับร้อนรุ่มอย่างบอกไม่ถูกความโมโหถูกตีตื้นกลับมามือหนากระชากร่างเล็กให้มาเผชิญหน้ากับตน อีกคนที่ไม่รู้อะไรเลยนิ่งตกใจมากขึ้นรวมถึงเนื้อกายที่บดเบียดยิ่งทำให้ร่างเล็กเสียวมากกว่าเดิม
"รู้ตัวบ้างไหมว่ากำลังโดนอะไรอยู่!"
ยองโฮตะคอกอย่างเกรี้ยวกราดใส่ร่างเล็ก คนตัวน้อยน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัวเเทยงไม่เคยเจอยองโฮเเบบนี้มาก่อน

มันทั้งน่ากลัว เเละปั่นป่วนภายในตัวเขาตลอด
"ยองโฮ.."
"หึ! ฉันมันก็เเค่เพื่อนโง่ๆของนายไงเเทยง วันสำคัญของฉันไม่ต้องจำมันหรอกเเค่เอาไว้เวลาไปคิดว่าจะอ้าขาให้ใครเอาดีกว่างั้นสินะ"
เเทยงรู้สึกหน้าชาทันทีเมื่อเพื่อนร่างสูงตะคอกกลับมาเเบบนี้ เขาทั้งเสียใจเขาอยากจะบอกว่าเขาไม่เคยลืมวันเกิดยองโฮเลยสักนิด


"ยะ..ยองโฮเราไม่เคยลืมวันเกิดยองโฮเลยนะ..อ๊ะ..เเต่เราติดธุระ-"
"ธุระที่ว่านี่คือไปนัวกันในห้องน้ำเเละได้ยาปลุกกลับมาสินะ?!"


เเทยงรู้สึกตกใจที่ร่างสูงรู้ทันเขาพยายามจะข่มอารมณ์ของตัวเองทั้งที่พยายามปฏิเสธผู้ชายคนนั้นเเค่กลับถูกมอมยาเสียอย่างนั้น ร่างเล็กรีบลุกขึ้นเเม้จะทุลักทุเลพอสมควรเเต่ไม่นานเขาก็ถูกกระชากกลับมาที่เดิม

"จะไปไหน!"
"ระ..เราจะไปห้องน้ำ"

เเทยงตอบพร้อมก้มหน้างุด เขามีจุดประสงค์ที่จะปลดปล่อยเเล้วจะรีบกลับทันทีเขาไม่กล้าสู้หน้ายองโฮไปมากกว่านี้เเล้ว
"จะรีบไปไหนล่ะให้ฉันช่วยถอนพิษมันดีกว่าว่ามั้ย:)"




I'ma care for you


ไม่รอช้าร่างสูงของยองโฮจัดการอุ้มอีกคนเข้ามาในห้องนอน เเทยงที่ดูจะตกใจปนหวาดกลัวหวีดร้องทันที ร่างทั้งร่างถูกเหวี่ยงลงบนเตียงอย่างเเรงไม่มีเบามือเลยสักนิดตามมาด้วยร่างของยองโฮเเทยงรีบถอยกรูดไปชิดดับหัวเตียง น้ำตาไหลไม่หยุด

ทั้งหวาดกลัว เเละต้องการเติมเต็ม


"จะกลัวอะไรกันหื้ม?"
ยองโฮจัดการลากขาของเเทยงมาถึงตัวก่อนจะจัดท่าให้ขนตัวเล็กนั่งคร่อมอยู่บนตักเเกร่งของตน ยิ่งท่าล่อเเหลมมากเท่าใด เสียงครางหวานก็ยิ่งออกจากปากเเทยงมากขึ้น

"ปะ..ปล่อยเราเถอะยองโฮ"
ร่างสูงไม่ฟังเสียงของคนตัวน้อยเลยสักนิด มือหนาจัดการกระชากเสื้อตัวโคร่งออกทีเดียวผิวขาวเนียนละเอียดก็เผยออกมามันช่างสวยเหมาะกับคนบนร่างมากเเต่เสียอย่างเดียวรอยที่คอนั่นทำให้ยองโฮหัวเสียอีกรอบ

"ยองโฮปล่อ- อื้อ!.."

ริมฝีปากรูปปีกนกจัดการบดเบียดกับอวัยวะเดียวกันของอีกฝ่ายมันทั้งร้อนเเรงเเละป่าเถื่อนร่างน้อยของเเทยงเเทบจะละลายไปกับรสจูบของเพื่อนร่างสูงเสียเเล้ว
ยองโฮละถอนจุมพิตออกเพราะเเทยงกำลังจะขาดอากาศกายใจก่อนจะเลื่อนใบหน้าไปที่ลำคอระหงสูดกลิ่นกอมเฉพาะตัวของเเทยงก่อนจะดูดเม้มขบกัดให้เป็นรอย ซึ่งเรียกเสียงครางจากเเทยงได้อย่างมาก

"ชอบมั้ย"
ยองโฮละใบหน้าออกจากลำคอของเเทยงก่อนจะช้อนตาขึ้นมามองร่างน้อยที่กำลังจะระทวยภายในอกเเกร่ง ภายในดวงตาใสกำลังสั่นระริกราวกับต้องการปลดปล่อยอยู่เต็มทน


"ชะ.ชอบเราชอบ..อื้ออ"
"เเล้วฉันล่ะเเทยงนายเคยชอบบ้างไหม"


ยองโฮจ้องเข้าไปในดวงตาของเเทยง เจายอมรับว่าไม่อยากจะทำร้ายร่างเล็กไปมากกว่านี้เเล้วเเม้เขาจะเจ็บเพียงใด


"ฉันรักเเทยงมากๆเลยนะเเล้วเเทยงล่ะเคยรักฉันบ้างรึเปล่าหรือเห็นเเค่ฉันเป็นเพียงเเค่เพื่อนคนนึงเท่านั้น"


เเทยงยังเงียบอยู่เหมือนเดิม ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกใจเเป้วขึ้นมาเขาจัดการวางเเทยงลงบนเตียงนุ่มก่อนยื่นข้อเสนอสุดท้ายให้เเทยง


"ถ้าไม่ต้องการฉันนายก็ลุกไปจัดการธุระของนายได้เลยเเทยง ฉันไม่อยากจะทำร้ายคนที่ฉันรักด้วยน้ำมือตัวเอง"
ยองโฮผายมือไปที่ห้องน้ำเเต่ยังไม่ทันไรเเทยงก็ปีนขึ้นบนตัวเขาอีกรอบก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้เขาใจเต้นอีกรอบ
"ระ..เรายังไม่ได้พูดเลยนะยองโฮ..อ๊ะ..เราก็คงที่นั่งลำบากไม่ต่างจากยองโฮหรอก.."
.
.
"เพราะฉนั้นให้เราเป็นของขวัญวันเกิดยองโฮนะ"




Hey, hey you're my favorite kind of night

ร่างสูงไม่รอช้าประกบจูบทันทีเเต่คราวนี้มันเกิดจากความเต็มใจของคนทั้งทีรสจูบที่ดุเดือดปนดิบเถื่อนที่เป็นเอกลักษณ์ของยองโฮมันช่างกระตุ้นสัญชาตญาณดิบในตัวเเทยงขึ้นมา มือบางไล้ไปตามสาปเสื้อของร่างสูงก่อนจะกระชากออกมาไม่ต่างจากเเมวป่าที่กำลังกระหายเหยื่อ
"อย่าพึ่งซนนักสิ"
ยองโฮปรามคนในอ้อมอกก่อนจะเลื่อนมาที่ยอดอกสีชมพูระเรื่อที่ตั้งชูชันตามเเรงอารมณ์ ลิ้นร้อนเเตะที่ยอดอกเล็กน้อยก็สร้างเสียงครวญครางได้มากโข
"อ๊ะ.อ๊าา..อยะ อย่ากัดสิยองโฮ"
ร่างสูงไม่ฟังเสียงท้วงจากร่างเล็กเเม้เเต่น้อยมืออีกข้างก็บดขยี้ยอดอกอีกข้างอย่างมันส์มือส่วนอีกมือก็เลื่อนลงมาที่กึ่งกางล่ำตัวที่ไม่รู้ว่ากางเกงที่เคยสวมไว้ถูกถอดไปกองไว้ที่พื้นตอนไหน
"อย่าจับมันนะ..อื้ออ"
พ้นอันเดอร์เเวร์ไปร่างเปลือยของเเทยงก็ประจักเเก่ตาของซอยองโฮทันที หัวใจกำลังเต้นอย่างบ้าคลั่งกับท่ายั่วยวนของร่างตรงหน้า
"อื้ออออ"
มือหนาจัดการรูดรั้งกายเล็กอย่างเอาใจเรียกเสียงครางหวานได้อย่างดี เรียกอะไรๆที่ปูดนูนก็ยิ่งทรมานมากขึ้น ยองโฮละมือออกจากกายเล็กก่อนจะก้มลงไปที่กึ่งกางลำตัวของเเทยง
"ยองโฮไม่นะ..อื้อ!!!"
ยองโฮกลืนกินกายเล็กอย่างอดอยากเปรยตามือร่างน้อยที่เอามือปิดปากตัวเองไว้ มือหนาจัดการดึงมือนั้นออกมา
"อื้อ..อ๊า..อ๊ะ..อ๊ะ..เเรงอีกๆ"

ยองโฮจัดให้ตามคำขอของร่างเล็กยังไม่ทันจะถึงฝั่งฝันก็ถูกดับฝันลงกลางทาง
"ยะ..ยองโฮหยุดทำไม"
"ฉันมีของเล่นให้นายเล่น"
  

ร่างสูงละออกจากร่างน้อยก่อนจะเอื้อมไปที่หัวเตียงหยิบกล่องบางอย่างมาตรงหน้า
อย่าบอกนะว่า..
"อ๊าา!!!!"
จู่ๆร่างสูงของยองโฮก็จับดิลโด้สีดำขลับที่มีปุ่มอยู่รอบๆยัดเข้าร่างของเเทยงรวดเดียวไม่มีการเบิกทางเเม้เเต่น้อย ร่างน้อยน้ำตาไหลพรากเลือดสีเเดงเข้มไหลออกมาเปรอะเปื้อนผ้าปูเตียงเป็นวงยิ่งตอกย้ำว่าเเทยงยังบริสุทธิ์ ก่อนจะถูกดิลโด้ไซต์ยักษ์ขยับเข้าออกอย่างหนักหน่วง
"อ๊ะ..อ๊าาา..อุก!!"
ยองโฮยิ้มให้กับผลงานตนเองเจ้าดิลโด้สีดำขลับกำลังชำเเรกความบริสุทธิ์ของเเทยงเขาโน้มตัวไปใกล้ใบหน้าสวยก่อนจะกดจูบไปหนึ่งทีก่อนจะกระซิบข้างหูทำเอาใบหน้าของเเทยงเห่อร้อนจึ้นมา
.
.
"นายรู้มั้ยว่าฉันอยากจะจับดิลโด้นี่กระเเทกนายใส่ตัวนายเเรงๆมานานเเล้ว"




I just wanna keep calling your name
ยองโฮจัดการกระหน่ำดิลโด้ใส่ช่องทางสีเเดงช้ำก่อนจะถอดออกมา มือหน้าหยิบของเล่นชิ้นใหม่อีกชิ้นมาเป็นลักษณะวงรีเล็กๆไม่ปล่อยให้เเทยงสงสัยไปมากกว่านี้มือหนาจัดการสอดอุปกรณ์เซ็กซ์ทอยเข้าไปในช่องทางอ่อนนุ่มทันที
"อ๊าา!!..ทะ..ทำไมมันสั่นล่ะยองโฮ!"
เเทยงร้องลั่นทันทีเมื่อสิ่งที่อยู่ภายในกายสั่นขึ้นมา หน่วยน้ำใสปริ่มขอบตามันทั้งสุขทั้งทรมานในคราเดียวกัน
"อดทนหน่อยนะคนเก่ง"
"อ๊ะอ๊าา..!!!"
ทันทีที่ยองโฮปลดซิปกางเกงตนเองออกความคับเเน่นภายในถูกสอดใส่เข้าไปในร่างของเเทยงทันที อกเปลือยเปล่าที่โชว์กล้ามเนื้อสุขภาพดีของชายหนุ่มถูกเป็นที่ระบายความเสียวซ่านของเเทยงเป็นอย่างดี
"ระ..เราไม่ไหวเเล้ว อื้ออ!!"
ทั้งเเรงที่ถูกโหมเข้าออกอย่างบ้าคลั่งบวกกับเเรงสั่นของไวเบรเตอร์ทำให้หัวสมองของร่างน้อยขาวโพลนทันที
"ระ..เเรงกว่านี้"
สิ่งที่เเทยงขอมันช่างต่างจากสิ่งที่ยองโฮทำเหลือเกินร่างหนาล้มลงนอนก่อนจะดันให้คนตัวเล็กขึ้นมานั่งบนร่างยิ่งทำให้สิ่งใหญ่โตของยองโฮเข้าได้ลึกกว่าเดิม
"อย่าเเกล้งเราสิ..อื้ออ"
"อยากก็ออนท็อปเอาสิไม่เห็นจะยากอะไรเลย"
"ระ..เราทำไมไม่เป็น"
คำตอบไร้เดียวสาทำให้ร่างสูงอดไม่ได้ที่จะเอื้อมไปหอมเเก้มใสทีนึง ก่อนจะบอกว่าให้ลองขยับขึ้นลงดู เเทยงก็เชื่อฟังโดยการค่อยๆขยับขึ้นลงตามที่ยองโฮบอกเสียงครางดังเป็นระยะๆจนเป็นยองโฮเองที่ทนไม่ได้จะจับร่างน้อยลงมาอยู่ใต้ร่างก่อนจะกดกระเเทกใส่ร่างของเเทยงเน้นๆ ความคลั่งของยองโฮทำให้เเทยงครางไม่เป็นภาษา
"อ๊ะ..อ๊า..เราจะเสร็จละนะยองโฮ"
เเทยงสอดมือจิกเข้าที่หัวของร่างสูงอย่างเสียวซ่านก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มหน้าท้อง ยองโฮที่รีบซอยกายเข้าออกก่อนจะกระตุกน้ำขาวขุ่นใส่ช่องทางของร่างเล็กจำนวนไม่น้อยจนน้ำสีขาวขุ่นเยิ้มออกมา ยองโฮถอนกายออกเเต่ยังไม่ถอดไวเบรเตอร์ออกเเทยงเลยท้วงขึ้นมา
"ถอดมันออกสิยองโฮ"
"ถอนพิษครั้งเดียวมันไม่ได้ผลหรอกนะเเทยง.."
.
.
"อ๊าา!!!!!"
FIN
ฮาโหลวววววสวัสดีความกามค่ะทุกคน555555555ในโอกาสวันเกิดพ่อชิคาโกของเรา(ของเราอ่ะ!)เลยเขียนวันช็อตกามกามกามมาให้ได้อ่านกัน ติชมได้ตลอดที่เเท็ก #เเค่เพื่อนจย เลยค่ะเพื่อมีซีซั่นหน้า5555555555(เเหน่ะยังจะมีอีก)



ความคิดเห็น