pairing woojin (alpha) x chan (omega)
rate nc-17
rate nc-17
‘คริสจำได้ป่ะว่าสัปดาห์ที่แล้วกูหิ้วใครมานอนด้วยรึเปล่า’
‘กูยังจำกลิ่นเขาได้อยู่เลย’
ประโยคคำถามที่วนเวียนอยู่ในหัวร่างโปร่ง
ประโยคสนทนาระหว่างเขาและรูมเมทอัลฟ่าอย่างคิมอูจินที่คะยั้นคะยอถามเขาเรื่องคู่ขานานเกือบสองสัปดาห์
ความตื้อไม่ลดละของเพื่อนคนนี้ทำเอาคริสแทบปวดหัว
เพราะทำไมน่ะหรอ..
เพราะคนที่เจ้านั่นตามหาอยู่ก็คือเขาเอง
โอเมก้าอย่างเขาที่จู่ๆคืนเกิดเรื่องเขาถูกอูจินที่เมาเละจากงานเลี้ยงลากไปทำเรื่องอย่างว่าทั้งคืนพอตื่นมาเขาก็ต้องหอบร่างที่ช้ำรอยรักหนีออกมาตั้งหลักที่ห้องของตนเอง
เขาไม่สามารถเปิดเผยกับอูจินได้ว่าตนเองเป็นโอเมก้าเพราะยังไงอัลฟ่ากับโอเมก้าไม่สามารถอยู่ด้วยกันได้
มันเสี่ยงเกินไปที่จะอยู่ร่วมกันยิ่งเป็นโอเมก้าที่หลงรักอัลฟ่าที่อยู่ห้องเดียวกันอีก
หลังจากเรื่องคืนนั้นเขาก็เก็บเป็นความลับมาตลอด
จะโทษอีกฝ่ายอย่างเดียวไม่ได้ถ้าหากคืนนั้นเขากินยาระงับตามที่กำหนดเรื่องก็คงไม่เกิดขึ้น
สองสัปดาห์มาแล้วรอยช้ำเหล่านั้นก็จางลงไปจนแทบไม่เห็นแล้วต่างจากช่วงแรกๆที่เขาต้องคอยใส่เสื้อตัวใหญ่โคร่งเพื่อปกปิดรอยเหล่านั้นจากสายตาของเพื่อนรูมเมท
“คุณคริส บัง
ผมขอถามคุณให้แน่ใจนะว่าคุณต้องการแบบนี้จริงๆ”
เสียงของนายแพทย์ตรงหน้าดังขึ้นปลุกเขาขากภวังค์
เขามาโรงพยาบาลวันนี้ก็เกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน
หลังจากเกิดเรื่องอย่างว่าอาการฮีทของเขาก็รุนแรงขึ้น
ดีทีตอนฮีทเขามาพักอยู่ที่บ้านพักไม่ใช้ที่ห้องพักไม่งั้นคงได้ปวดหัวยิ่งกว่าเดิม
“ครับ ผมแน่ใจแล้ว”
“คุณอย่าลืมนะว่าการเพิ่มปริมาณยาระงับมันย่อมมีผลข้างเคียง
ร่างกายคุณตอนนี้กำลังกระตุ้นสัญชาติญาณทางที่ดีคุณควรจะหาทางระบายหรือให้คู่ของคุณเป็นฝ่ายจัดการให้ครบขั้นตอนนะครับ”
หมอหนุ่มร่ายยาวจนคริสหน้าเจื่อน
ครั้งนี้เขาต้องการเพิ่มปริมาณยาระงับฟีโรโมนเป็นสองเท่า
เขารู้ดีว่ามันอันตรายหากได้รับยาเกินขนาดแต่ถ้าเทียบกับความทรมานจากการฮีทที่ถี่และรุ่นแรงกว่าเดิมเขาของเลือกทางนี้ดีกว่า
คริสคุยกับหมออีกนิดหน่อยก่อนจะบอกลาแล้วออกมารับยาไม่วายที่คุณหมอหนุ่มเตือนให้เขารีบหาคู่แห่งโชคชะตาก่อนที่ร่างกายของเขาจะทรุดลงไปก่อน
ถ้าหาง่ายขนาดนั้นเขาไม่มานั่งฟังหมอบ่นหรอก
หลังจากรับยามาแล้วก็ผ่านมาเกือบสัปดาห์
คิมอูจินยังคงถามเขาเรื่องคู่ขาโอเมก้าคนนั้น ไม่รู้จะติดใจอะไรนักหนาถึงขั้นบางวันมาเคาะประตูเพื่อถามเขาก่อนนอน
คริสได้แต่บุ้ยหน้าตอบไปว่าไม่รู้เขารำคาญที่เพื่อนคนนี้เอาแต่เป็นบ้ากับการตามหาคนคนนึง
อูจินยิ่งพูดเรื่องนี้ก็เหมือนรื้อฟื้นความจำเขาขึ้นมาเป็นฉาก
เขาจำได้หมดว่าเราทำอะไรบ้าง ความดุดันที่อีกฝ่ายส่งมาให้
เสียงครางขอความรักของเขาที่คอยหลอกหลอนคริสไม่ชอบมัน
แม้เขาจะชอบพอคิมอูจินแต่ก็ใช่ว่าจะชอบการถูกกระทำโดยที่เจ้าตัวจำเขาไม่ได้เลยสักนิด
ไม่สิไม่เคยคิดจะสงสัยเลยด้วยซ้ำ
ตอนนี้เกือบสองทุ่มแล้วคริสอยู่คนเดียวอูจินยังคงอยู่ฟิตเนสเล่นออกกำลังกายอยู่ชั้นล่าง
คริสรู้สึกครั้งเนื้อครั้นตัวเพราะอากาศร้อนหรือไม่ยังไงไม่รู้เขาเลือกจาะไปอาบน้ำไม่ลืมจะไลน์ไปหาอีกฝ่ายว่าฝากซื้อข้าวขึ้นมาด้วย
คริสเข้ามาในห้องน้ำก่อนจะถอดเสื้อผ้าอาภรณ์ออกจนหมด
กายขาวยามสะท้อนผ่านกระจกร่างกายนี้เคยถูกเพื่อนร่วมห้องสัมผัสมาแล้ว
คริสกอดตัวเองสองมือลูบไล้ผิวกายเหมือนเป็นการปลอบตัวเอง
ความรู้สึกกึ่งดีใจกึ่งน้อยใจอยู่เต็มอก
ถ้าหากคิมอูจินร็ว่าโอเมก้าคนนั้นเป็นเขาอูจินจะดีใจมั้ย
หรือจะเกลียดเขาไปเลยเพราะเขาโกหกว่าเป็นเบต้า
แต่ช่างเถอะยังไงเจ้านั่นก็ไม่มีท่าทีจะสงสัยในตัวเขาเลยสักนิด
คริสเปิดฝักบัวน้ำเย็นกระทบผิวกาย
ความรู้สึกสดชื่นถูกแทนเข้ามาไม่นานความร็สึกร้อนรุ่มก็แทรกเข้ามา คริสล้มลงไปกองที่พื้นห้องน้ำ
ไม่คิดว่าเร็วขนาดนี้ผ่านไม่กี่สัปดาห์อาการฮีทเขากลับมาเล่นงานอีกครั้งน้ำที่เคยเย็นไม่สามารถทำให้ใจและร่างกายเย็นได้
คริสตัวสั่นด้วยแรงอารมณ์เขารู้สึกต้องการอะไรมาเติมเต็มตอนนี้
แกร็ก
เสียงประตูห้องเปิดขึ้น
แย่แล้วคิมอูจินกลับมาถึงห้องแล้วกลิ่นของโอเมก้าตอนฮีทน่ะร้ายกาจยิ่งกว่าสิ่งใด
ไม่อาจห้ามกลิ่นนี้ได้ไม่นานอูจินต้องได้กลิ่นนี้แน่
คริสทำตัวไม่ถูกแล้วยาระงับอยู่ข้างนอกจะออกไปกินตอนนี้ก็คงไม่ได้คงทำอะไรไม่ได้นอกจากช่วยตัวเองในนี้ไปก่อนเขาไม่สนแล้วว่าตอนนี้อีกฝ่ายที่อยู่ข้างนอกจะตะโกนเรียกชื่อเขา
จะทุบประตูเรียกเขา
คริสค่อยรั้งมือสาวกายกลางตัวขึ้นลงเป็นจังหวะหลับตานึกถึงสิ่งที่จินตนาการไว้
เสียงประตูข้างนอกดังมาขึ้นอูจินคงรู้แล้วว่าใครคือคนที่เขาตามหา
ปั้งๆๆๆๆๆๆ
“คริส
เปิดประตู!”
อูจินทุบประตูเสียงดัง
ใครจะเปิดให้อีกฝ่ายมาทำอะไรตามใจชอบอีกครั้งล่ะ
เขายอมช่วยตัวเองดีกว่าให้คนที่ไม่ได้คิดอะไรกับเขามาทำอะไรตามใจชอบยังดีกว่าเสียอีก
นิ้วเรียวเริ่มไล้ไปยังช่องทางด้านหลังก่อนจะค่อยๆกดลงเข้าไป
ก้านนิ้วเรียวดึงเข้าออกเป็นจังหวะมืออีกข้างเปลี่ยนมาหยอกล้อเล่นกับหัวนมที่ตั้งชูชัน
ในใจหวังว่าเขาควรจะรีบเสร็จกิจนี้ก่อนที่ประตูห้องน้ำจะพังด้วยฝีมือรูมเมทของตัวเอง
ปั้ง!!!!
ไม่ทันไม่หยุดความคิดประตู่ห้องน้ำก็ถูกเปิดออกมาไม่สิน่าจะพักเข้ามาต่างหาก
ก่อนที่อูจินจะเดินเข้ามาร่างกายที่โชคไปด้วยเหงื่อที่ซึมออกมาจากเสื้อแขนกุดของอีกคนยิ่งเพิ่มความต้องการของเขา
อูจินเดินเข้ามาหาคริสที่ตอนนี้รีบเอามือปกปิดร่างกายตัวเอง
“ปล่อยนะ”
“เสียงสั่นขนาดนี้ยังจะดื้ออีกหรอ สรุปก็เป็นมึงใช่มั้ยคริส”
“ไม่ใช่กู
มึงจำผิดคนแล้วถึงกูจะโกหกเรื่องที่เป็นโอเมก้าแต่คนที่มึงเอาด้วยไม่ใช่กู”
คริสเบือนหน้าหนีอีกคน
ความแตกเรื่องโอเมก้าแล้วสิเขาพยายามลุกขึ้น
อายเหลือเกินยามที่ร่างกายเขาโดนสายตานี้จับจ้อง ยังไม่ทันไรก็ถูกอูจินรวบตัวเขาไปที่อกแกร่ง
อูจินประกบจูบน้ำจากฝักบัวรดเราทั้งคู่
ลิ้นร้อนพยายามจะแทรกเข้ามาคริสไม่ยอมง่ายๆเขาจะไม่เสียท่ากับอูจินอีกเป็นอันขาด
“อยู่นิ่งๆ”
อูจินจับใบหน้าเขาก่อนจะบีบคางทำให้ปากเขาเปิดออกไม่รอช้าคนตัวสูงกว่าก็แทรกลิ้นไปตักตวงความหวานในโพรงปากเล็ก
ริมฝีปากสีอ่อนถูกบดขยี้ กัดจนเลือดออก ก่อนที่คริสจะผละอีกฝ่ายออกก่อน
“พอก่อน มันไม่ใช่”
“ไม่ใช่อะไรของมึง”
“กูกับมึงเป็นเพื่อนกันจะมาทำแบบนี้กันไม่ได้”
คริสเบือนหน้าหนีในที่ดึงเขาเข้ามาในอ้อมอก แม้จะรู้สึกดีแต่ถ้าทำอะไรแบบนี้ก็ควรจะทำกับคนที่รักไม่ดีกว่าหรอกหรือ
อูจินดึงคนในอกมากอดแน่น
“กูจะเอากับมึง”
“...”
“แต่ไม่ในฐานะเพื่อน หรือโอเมก้าห่าเหวอะไรนั่นกูจะเอามึงในฐานะที่กูกับมึงเป็นคู่โชคชะตาเท่านั้น”
คริสเบิกตากว้างกับคำพูดนั้น
เขาผละอูจินออกแม้เอวบางจะถูกรวบไว้อยู่
อูจินพูดอะไรออกมาหัวใจดวงน้อยเต้นระรัวกับคำพูดนั้นมีอิทธิพลเกินไปแล้ว
“แล้วกูก็มั่นใจว่ามึงคือคนในคืนนั้น คริส”
“มึงอาจจะจำผิดคน”
“ยอมรับความจริงหน่อย
กูกับมึงเอากันไปแล้วและตอนนี้ก็จะเอากันอีก
กูได้กับใครกูจำได้หมดเข้าวันนั้นที่กูตื่นมาคนเดียวไฟห้องมึงยังเปิดอยู่
เส้นผมบนเตียงก็ก็สีเดียวกับสีผมมึงไหนจะยาระงับมึงที่ถังขยะอีก”
คริสเบิกตากว้างไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะรู้ทัน แรงกอดแน่นขึ้นทำเอาคริสแทบจะจมไปกับอกแรกร่งนั่น
“แต่ตอนนั้นมึงเมาไม่มีสติ”
“แค่เมาป่ะ
ไม่ได้หมายความว่าจะจำลักษณะอะไรไม่ได้เลย”
“แล้วทำไมมึงมาถามกูทั้งๆที่ก็รู้อยู่แล้ว”
“รู้จักคำว่าลองใจมั้ย กูดีใจนะที่เป็นมึง”
อูจินค่อยๆมาคลอเคลียที่ลำคอขาวขบเม้มเบาๆให้เป็นรอยแดงเหมือนกันครั้งนั้น
ครั้งแรกที่เราทำกันแต่ต่างกันที่คราวนี้เขามีสติ
อูจินเคลื่อนมาเลียที่ติ่งหูเบาๆก่อนจะพูดคำชวนหน้าแดง
“ขอได้ไหมครับ”
“อ๊ะ
เบาๆหน่อยอูจิน”
เสียงกายที่ประสานกันดังลั่นห้องน้ำแข่งกับเสียงครางลั่นของคริส
ยิ่งครางมากเท่าไหร่กลิ่นหอยเย้ายวนก็ยิ่งมากขึ้น
ลำคอขาวไม่เหลือร่องรอยให้เติมแต่งลงไป
อกทั้งสองข้างถูกมือใหญ๋เค้นคลึงอย่างสนุกมือด้านล่างก็ไม่แพ้กัน
อูจินกระแทกกายตัวเองไม่ยั้ง สัญาชาติญาณกำลังทำงานโอเมก้าตรงหน้ากำลังยั่วยวนเขา
ใบหน้าแดงก่ำจากพิษของการฮีทน้ำตาใสไหลออกมาชวนเอาให้ปลุกอารมณ์ดิบขึ้นเป็นเท่าตัว
“ไปฝึกทำหน้าแบบนั้นมาตอนไหนเนี่ย ซี๊ด”
“อย่าเสือก อ๊า!”
กายใหญ่ถอยออกเกือบสุดแล้วกระแทกย้ำไปจุดเดิม
ความลึกทำเอาคริสจุกท้องไปหมด ทั้งดุดัน ทั้งเอาแต่ใจ เขาร้องขอความรักจากอูจินไม่หยุด
ขอให้กัดตรงนู้นบ้าง ตีตรงนี้บ้าง
ก่อนจะถูกอีฝ่ายดึงมานั่งบนตัวแล้วพูกคำชวนจักกะจี้
“ขึ้นท็อปให้หน่อยนะครับ”
ไม่รู้ว่าเป็นเขาหรือใครกันแน่ที่ฮีท
อูจินไปเอาแรงจากไหนมาเยอะแยะคริสเกาะบ่าทั้งสองข้างก่อนจะค่อยๆขยับเอวขึ้นลงเป็นจังหวะ
ยิ่งเป็นท่านี้มันยิ่งจะกลืนกินความแข็งขันของอีกฝ่ายได้มากขึ้น
คริสครางไม่เป็นภาษายามที่กดเอวลงไปจนเหมือนอีกฝ่ายจะทนไม่ไหวจับเอวเขาก่อนจะเป็นฝ่ายกระแทกเสียเอง
“อ๊ะ อ๊า!! อูจินอย่าแรง
พอก่อน!”
คนตัวใหญ่ไม่สนใจคำพูดเขาเลยสักนิด
น้ำตาใสไหลออกมาจากตาเขา
ทั้งเจ็บทั้งจุกอีกฝ่ายคิดว่าเขาเป็นที่สำเร็จคสามใคร่หรือไงจนอูจินเริ่มจับสถานการณ์ได้ก่อนจะค่อยๆผ่อนแรงลงแม้กายจะยังเชื่อมกันอยู่
ใบหน้าสวยเปื้อนน้ำตาถูกเชยขึ้นมาจูบซับน้ำตาเบาๆเป็นการปลอบโยนและขอโทษ
“คู่บ้าบออะไร มึงก็แค่อยากเอากูเท่านั้นอย่าหาข้ออ้างไปหน่อยเลย”
“ขอโทษ กูห้ามตัวเองไม่ได้”
“มึงไม่ได้คิดอะไรกับกูเลยแล้วมึงกำลังจะทำให้กูขาดมึงไปไม่ได้”
คริสสะอื้นไปพูดไปเขาไม่อาจพูดต่อได้แล้วทั้งเจ็บใจเจ็บกาย
อูจินสวมกอดเขาแน่นก่อนจะลูบหัวเขา อะไรกันนี่มันตบหัวแล้วลูบหลังกันชัดๆ
“ถ้าขาดไม่ได้แล้วทำไมไม่สานต่อไปเลยล่ะ
กูบอกแล้วไงว่ากูจะเป็นคู่ของมึง”
“ไม่ต้องการถ้ามึงไม่ได้คิดอะไรกับกู”
“ใจเย็นสิ
ค่อยๆเป็นค่อยๆไปได้ไหมยังไงตอนนี้กูก็หลงมึงจนโงหัวขึ้นแล้วคริส”
“หลงที่ว่าเพราะรู้ว่ากูเป็นโอเมก้ารึเปล่า ถ้าวันนึงมันทิ้งกูขึ้นมาล่ะ”
“นั่นมันเรื่องของอนาคต
แต่มึงช่วยมั่นใจในตัวกูได้ไหมกูจะทำให้มึงไม่รู้สึกน้อยหน้าใครทีมี่กูเป็นคู่”
“น้ำเน่า”
คริสขำกับคำพูดน้ำเน่าของอูจิน ใบหน้าจริงจังของอีกฝ่ายทำเอาอดขำไม่ได้
รู้สึกใจชื้นขึ้นมา
“ให้โอกาสกูได้ไหม”
คริสไม่ตอบแต่เขาสวมกอดอีกคนเป็นคำตอบ
อูจินตอบเขากลับใบหน้าขาวซุกลงบนไหลกว้างเหมือนได้ปลดล็อกบางอย่างก่อนที่ทั้งคู่จะประกบจูบกัน
ลิ้นเกี่ยวกระหวัดแลกความหวานกันและกัน สิ่งที่ยังค้างไว้อยู่เริ่มกลับมาขยับอีกครั้งคราวนี้เต็มไปด้วยความอ่อนโยนและหวาบหวาม
ทั้งคู่ตอบรับความต้องการของกันและกันอย่างเป็นธรรมชาติ คำบอกรักดังเป็นระยะอูจินจับท้ายทอยของคนบนร่างมากัดเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
ทีนี้เราทั้งู่ก็เป็นของกันและกันแล้ว
“คริสพร้อมกันนะ”
เมื่อใกล้ถึงจุดหมายอูจินก็กระแทกกายไม่ยั้งมือใหญ่เคลื่อนไปกอบกุมกายของคริสที่สั่นระริกอยู่ขึ้นลงๆตามจังหวะตน
ไม่นานเขาทั้งคู่ก็ถึงจุดหมายน้ำสีขาวถูกฉีดเข้ามาจนอุ่นท้องน้อยไปหมด
ทั้งคู่หอบก่อนที่อูจินจะลุกขึ้นอุ้มคริสที่หมดสติไปแล้วไปบนเตียงเช็ดตัวห่มผ้าให้เรียบร้อย
ก่อนจะพรมจูบคนที่หลับไปแล้วแทรกตัวเข้าไปนอนกอดด้วย
“โดยรวมถือว่าอยู่ในเกณฑ์ที่นะครับ
อาการฮีทก็ลดลงมาอยู่เกณฑ์ที่ดีและตอนน้สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือคนที่อยู่ในท้องนะครับ”
“หมอหมายความว่ายังไงนะครับ”
“ตามที่บอกนั่นแหล่ะครับ ตอนนี้คุณคริสกำลังตั้งครรภ์อยู่ทางที่ดีตอนนี้หมอว่าพวกคุณควรจะย้ายมาอยู่ด้วยกันเพื่อสังเกตอาการด้วยนะครับ”
อูจินหันมาสบตากับคริสที่มือลูบท้องอยู่
เขาไม่คิดว่าเหตุการณ์วันนั้นจะทำให้เขามีสิ่งมีชีวิตเพิ่มอีกคนนึง หลังจากที่เขากับคริสเป็นคู่กันทุกอย่างก็กลับมาเป็นปกติมีเพียงแค่สถานะที่เลื่อนขึ้นจากเพื่อนมาเป็นคนรัก
เขาจะไม่คิดว่าการที่เราทั้งคู๋มีอะไรเกินเลยกันครั้งแรกนั้นเป็นอุบัติเหตุเพราะนั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เขากับคริสปลดล็อกความรู้สึกของกันและกันและมาถึงจุดนี้ได้
อูจินจับมือคริสขึ้นมาผสานไว้ก่อนจะคลี่ยิ้มอบอุ่นให้
“ต่อจากนี้กูจะอยู่ข้างมึงและลูกในท้องเอง”
“มันก็ต้องอยู่แล้ว” คริสยู่ปากใส่
“หลังจากนี้เตรียมตัวมีน้องให้ลูกเพิ่มได้เลยนะคุณแม่:)”
Talk
ออกละเทไปไกล
แค่อยากเขียน omegaverse เลยแต่งมา5555555555555555555555555555555
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น