JOHNIL どん〜どん
RATE nc-17
pairing JOHNNY x TAEIL
written by naiinanz (@armiesbrc )
น้องครับ...
เบียดไปครับ...
อย่ากดตัวลงมาสิครับ ฮึ่ม..
"พี่จอห์นนี่เป็นอะไรหรอฮะ?"
เสียงใสของมุนเเทอิลหรือน้องเเทลดังขึ้นเรียกสติผมขึ้นมา
เหตุที่ผมมัวเเต่นั่งเหม่อลอยเเบบนี้ก็เพราะคุณเธออีกนั่นเเหล่ะที่เล่นนั่งตักเข้าหาผมจนสะโพกบางๆถูกับลูกชายผมไปมา
ทำเเบบนี้มันตื่นตัวนะเห้ย!
"พี่ว่าเเทลลงมานั่งข้างพี่ดีกว่ามั้ย"
"ไม่ได้นะเเผลยังทำไม่เสร็จเลย
อดทนหน่อยสิฮะ!"
คนตัวเล็กบนตักผมเอ็ดขึ้นมา
โถ่เอ๊ยเพราะความโง่เง่าของตัวเองเเท้ไปทำอีท่าไหนถึงโดนเศษใบมีดโกนบาดหน้าได้
คนตัวเลยเล็กอาสาทำเเผลให้เนี่ยเเหล่ะเเต่ใครจะคิดว่าน้องเขาจะนั่งคร่อมผมเเบบนี้วะ..
"เนี่ยพี่จอห์นนี่ไม่เคยระวังเลยนะ"
น้องก็ด้วยครับ..
ผมพูดกับตัวเองในใจเพราะทุกครั้งที่น้องเขาพูดสะโพกบางก็จะกดตัวลงมาซ้ำๆเรื่อยๆ
จนตอนนี้ลูกชายผมมันตื่นตัวเต็มที่ความรู้สึกปวดหนึบเริ่มทวีคูณมากขึ้นเรื่อยๆ
ทรมานชะมัดให้ตายสิ
"อ๊ะ..
อะไะดันน้องเเทลเนี่ยฮะ"
มังกรชิคาโกไงจ๊ะ
อยากจะกราบน้องเเทลสักสามทีการความไร้เดียงสาของน้องเขาถึงขั้นไม่รู้ว่าอะไรที่ดันก้นตัวเองอยู่มันเกิดมาจากที่ตัวเองเป็นคนปลุกปั้นขึ้นมา
"น้องเเทลครับ"
"ฮะพี่จอห์น"
"อยะ..
อย่าขยับ"
น้องเเทลทำหน้างงเล็กน้อย
อย่าเอียงคอเเบบนั้นสิครับเพราะพี่อาจทนไม่ไหว...
"พี่จอห์นนี่"
"หืม?"
"น้องเเทลรู้สึก..
เสียว"
ให้ตายเถอะใครสั่งใครสอนให้มาพูดเรื่องเเบบนี้บนตักคนอื่นเขาครับน้องเเทล
ในเมื่อจะยั่วกันขนาดนี้พี่ก็ไม่ปล่อยไว้เหมือนกันนะครับ
มือของผมทั้งสองข้างเคลื่อนไปคว้าหมับไวที่สะโพกของคนตัวเล็ก
"ฮื้อออ"
น้องเเทลครางเสียงขึ้นจมูกทันทียิ่งใกล้มากเท่าไหร่เเรงบีบเค้นก้นงอนสวยก็ยิ่งมากขึ้น
เพราะอะไรก็ไม่รู้เหมือนกันเวลาเขาอยู่กับคนตัวเล็กเขามักจะมีอารมณ์ตลอด..
เเต่ที่ผ่านมเขาก็ช่วยตัวเองเท่านั้นเเต่เมื่อวันนี้น้องเเทลกลับทำในสิ่งที่เขาควบคุมตัวเองไม่ได้
พี่ก็จะไม่เกรงใจเเล้วนะครับ
"อื้อ!"
ริมฝีปากนุ่มหยุ่นเหมือนเยลลี่ยี่ห้อดังถูกคนตัวสูงรุกล้ำทันทีเสียงครางในลำคอดังขึ้นเป็นระยะยอ่งปลุกปั้นอารมณ์ดิบของจอหฺนนี่ซอเป็นอย่างดี
จอห์นนี่ถอนจุมพิตออกอย่างอ้อยอิ่งเมื่อมุนเเทอิลเริ่มจะขาดอาการหายใจเป็นเวลานาน
มือหนาไลตามกรอบหน้าหวานของคนบนตักอย่างรักใคร่
"รู้ตัวมั้ยว่าเรากำลังยั่วพี่น่ะ"
"อื้ออ
อะไรกัน"
ถ้าเปรียบมุนเเทอิลเป็นอาหารก็คงเป็นอาหารที่เลิศรสหาที่ใดเปรียบไม่ได้
ทั้งพวงเเก้มใสที่มีเลือดฝาดอยู่เป็นสีชมพูระเรื่อริมฝีปากอิ่มที่เพิ่งจะได้ลิ้มรสไป
ไม่อยากจะคิดเลยว่าตัวของน้องเเทลจะหวานขนาดไหน
"รับผิดชอบด้วยนะครับ"
"พี่จอห์น-"
เเทอิลยังพูดไม่จบก็ถูกคนตัวสูงชกชิงริมฝีปากอีกครั้งทั้งเร่าร้อนเเละอ่อนหวานเเทบจะหลอมละลายร่างทั้งร่างของมุนเเทอิลไปกองอยู่ตรงพื้นอยู่รอมร่อ
ริมฝีปากปีกนกเคลื่อนมาอยู่ตรงลำคอระหงกลิ่นหอมเฉพาะตัวชวนให้ส่งจมูกไปสูดดมก่อนจะฝังลงบนลำคอนั้นเสีย
"พี่จอห์นนี่~
"
"ครับ"
"มะ..
จั๊กกะจี้"
คำตอบจากปากคนน่ารักจอห์นนี่ซออดไม่ได้ที่จะไปหอมเเก้มคนตัวเล็กฟอดใหญ่
จนอีกคนที่เขินจนซบใบหน้าลงบ่าเเกร่งของคนเป็นพี่
"!!!!"
มุนเเทอิลที่กำลังซบใบหน้าอยู่จู่ๆก็ถูกคนตัวสูงผลักให้ลงไปนอนบนโซฟาตัวใหญ่ก่อนจะถูกร่างอีกร่างคร่อมลงมา
"จะเริ่มตรงไหนก่อนดี?"
จอห์นนี่ถามหยั่งเชิง
มือหนาไล้ไปตามลำตัวของมุนเเทอิลช้าๆราวกับกลั่นเเกล้งเพราะดูเหมือนว่าคนตัวเล็กจะมีอารมณ์เสียเเล้ว
"ตรงนี้"
"ตรงนี้"
"หรือตรงนี้ดีครั-"
ยังไม่ทันที่จอห์นนี่ซอจะพูดจบก็ถูกเเทอิลรั้งใบหน้ามารับจูบที่ไม่ประสีประสาเเต่มันกลับเต็มไปด้วยความไร้เดียงสาที่ซุกซ่อนความเร่าร้อนไว้
"อื้อออ"
จอห์นนี่จัดการเปลื้องผ้าของเเมอิลอย่างรวดเร็วจนตอนนี้เเทอิลที่กำลังเสียเปรียบสุดเพราะทั้งตัวของเขาไม่มีเสื้อผ้าเลยสักชิ้น!
"พอไม่มีเสื้อบนตัวก็ดูน่ารักไปอีกเเบบ"
"บ้าที่สุดน้องเเทลกำลังเสียเปรียบนะ!"
"รึอยากจะให้พี่ถอดบ้างใช่มั้ย
รอเเปปนะ"
"หยุดนะฮะ!"
เเทอิลรีบเอามือทั้งสองข้างปิดตาทันทีเมื่ออีกคนกำลังจะปลดกางเกงยีน
ขาเรียวรีบหุบเข้าตามสัญชาตญาณทันทีเมื่อมือทั้งสองข้างไม่สามารถป้องกันตัวเองจากคนเป็นพี่ได้
"อ๊ะ งื้อออ"
เพราะเเทอิลไม่ทันระวังตัวหน้าอกทั้งสองข้างก็ถูกลิ้นร้อนครอบครองทันทีโดยอีกข้างถูกมือหนาเขี่ยไปมาอย่างหนักหน่วงจนเสียงครางดังลั่นบริเวณนั้น
"อ๊ะ อ๊าา
อยะ-อย่าเเกล้ง"
"หื้ม? เมื่อกี้ว่าอะไรนะได้ยินไม่ชัดเลย"
เเทอิลกัดฟันเมือพี่ชายตรงหน้าเงยหน้าออกมาจากอกทั้งสองเเต่ก็ถูกเติมเต็มด้วยนิ้วเรียงเสียเเทน
"อยะ-อย่าเเกล้ง..
นะ-น้องเเทลนะฮะ อื้อ!"
"ได้ยินเเล้วครับเเต่ไม่ถูกใจเลย"
เเทอิลทำหน้างงทันทีทั้งทรมานทั้งสับสนปั่นป่วนไปหมดจนร่างสูงเคลื่อนใบหน้ามากระซิกข้างหูตากลมทั้งสองเบิกกว้างขึ้น
จอห์นนี่ละใบหน้าออกก่อนจะคลี่ยิ้มร้ายขึ้นอย่างผู้เหนือกว่า
"ไหนลองพูดสิครับ"
.
.
.
"พะ-พี่จอห์นจ๋า
อ๊ะ อยะ-อย่าเเกล้งหนูเลยนะ"
"โอ๋ๆพี่ไ่ม่เเกล้งเเล้ว"
จอห์นนี่หยุดการกระทำลงทันที
เเต่เเทอิลยังรู้สึกอยู่ดีเขาทั้งต้องการอยากปลดปล่อยจากคนตรงหน้า
เเละดูเหมือนว่าจอห์นนี่จะรู้ใจเขาดีเหลือเกิน
"เราไปต่อที่ห้องนอนดีกว่านะครับ:)"
.
.
.
"อ๊ะ อ๊ะ
อย่าเเรง.. อ๊าา!!"
.
.
.
"รอบสุดท้ายพี่สัญญา"
"อ๊าาา!!!"
FIN
เอางานหยาบมาส่งค่ะ;;__________;; ติชมได้ที่ #่johnildondon เลยนะคะ
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น